Ruch Harcerski W Polsce

Ruch harcerski w Polsce utworzono w oparciu o organizacje skautowskie. Idea skautowska bardzo szybko dotarła również na ziemie polskie i zwróciła uwagę działaczy "Zarzewia" - młodzieżowej organizacji, przygotowującej swoich członków do walki o niepodległość (Polska, jak wiemy, była wtedy pod zaborami). 
Jednym z działaczy "Zarzewia"  był Andrzej Małkowski, który stał się gorącym entuzjastą skautingu i propagował go wśród młodzieży polskiej. Andrzej Małkowski był także członkiem najstarszego towarzystwa  gimnastycznego "Sokół", którego oddziały istniały we wszystkich zaborach. Poparcie towarzystwa pozwoliło zorganizować kursy instruktorskie, których uczestnicy chłonęli  informacje o wycieczkach, biwakach, szyfrach, podchodach, grach (które w niedługim czasie nazwano harcami), ale jednocześnie uczyli się o konieczności pracy nad sobą i pracy dla ojczyzny. Był również członkiem Stowarzyszenia "Eleusis" propagującego poczwórną wstrzemięźliwość - od alkoholu, tytoniu, kart i rozpusty. To właśnie tej organizacji zawdzięczamy 10. punkt Prawa Harcerskiego, ewenement na skalę światową oraz patriotyczno-narodowy charakter harcerstwa. Komenda skautowa powstała we Lwowie.
Na zje
ździe w Lublinie utworzono ogólnopolski Związek Harcerstwa Polskiego, który przyjął za swoje znaki krzyż i lilijkę z literami ONC ( "Ojczyzna, nauka, cnota"). Do dziś znaki te obowiązują w harcerstwie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz