Robert Baden-Powell, twórca skautingu, był oficerem armii brytyjskiej, doskonałym dowódcą, a przy tym pisarzem, pedagogiem i świetnym rysownikiem. W wojnie przeciwko Burom (potomkowie holenderskich osadników) w Afryce wsławił się odważną i pomysłową obroną miejscowości Mafeking.
W 1907 r. B-P zorganizował pierwszy obóz dla chłopców na wyspie Brownsea. W rok później wydał książkę "Scouting for Boys", w której zamieścił ideę i podstawowe zasady skautingu.
Zebrał dwudziestu dwóch chłopców z różnych warstw społecznych (...). Wypłynął z nimi 15 lipca 1907 r. z portu w angielskim mieście Pool na Brownsea, małą wysepkę blisko wybrzeża.
Tam założył pierwszy obóz skautowy.
(...) "Drużynę chłopców - napisze później - podzieliłem na pięcioosobowe zastępy.
Najstarszy zostawał dowódcą. W tym podziale na małe grupy kryła się tajemnica naszego sukcesu. Dowódca zastępu ponosił pełną odpowiedzialność za sprawowanie swych podwładnych
i to przez cały okres pobytu w obozie. Zastęp stanowił jednostkę uczestniczącą w szkoleniu, pracy i zabawie, obozował na własnym terenie. Honor zobowiązywał chłopców do wykonywania poleceń. 9 sierpnia chłopcy powrócili z Wyspy Robinsona: pierwsi młodzi skauci, którzy złożyli przyrzeczenie skautowe, opaleni, pewni siebie, nie chełpiący się przynależnością stanową. Reporterzy prasowi w całej Anglii informowali o sukcesie obozu młodzieżowego. I teraz naprawdę się zaczęło."
(W. Hansen, "Wilk, który nigdy nie śpi")
W 1920 r. gen. Baden-Powell został uznany przez wszystkie organizacje skautowe "Naczelnym Skautem Świata"
Baden-Powell zmarł w roku 1941 w Kenii, gdzie spędził ostatnie lata życia. W liście pożegnalnym do wszystkich skautów napisał:
" Spróbujcie pozostawić świat choć troszkę lepszym niż go zastaliście".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz